O nałogu

Wracamy po Wigilii do domu rodziców Tygrysa. Tematemali rozmowy jest palenie papierosów i to, że jest niezdrowe. Tygrys wymienia członków rodziny, którzy nie palą.
- Babcia nie pali, tata nie pali, wujek Jarek nie pali...
- I..., i... Michał już nie pali - dodaje Igor.
- I ja tes nie palę! - wykrzyknął Krzyś.
- To ja Ci gratuluję, synu - powiedział Tygrys.
- Dziękuję - odparł dumny Krzyś.

Czosnek po chińsku

Dzieci teściowej oddane. Oddychają powietrzem spod Łysicy, piją wodę ze źródła Św. Franciszka. U nas zatem spokój i brak konieczności gotowania, pilnowania, iPhone cały czas w moim ręku, w telewizji coś innego niż "Tomek i Przyjaciele" czy "Stacyjkowo". Poszliśmy niespiesznie na Ogrodową do baru Ming założonego przez sąsiada, notabene Chińczyka - nie wszyscy wiedzą bowiem, że bary z chińskim jedzeniem prowadzą Chińczycy. Aber, więc w barze moja Żona zupkę kwaśno-pikantną zapragnęła spożyć. Niestety, nie ta konsystencja była. "Może WonTon?" - proponuje pan w barze. Zamawiamy. Żona nie zje, ja dokończę.
Bierzemy chińsko-bawarskie piwo i siadamy przy stoliku. Chwila oczekiwania - jest! Zupka ląduje przed Żoną, która zajęła się spożywaniem zawartości. Idzie dobrze. No smaczna, nie do końca o to chodziło, ale idzie. Już. Miseczka przesunęła się w moim kierunku. Zabieram się za jedzenie. Dokonuję analizę zawartości.
- Mmmm, krewetki - mówię.
- Gdzie ?! - pyta zaniepokojona Żona, za krewetkami nieprzepadająca.
- O, tu.
- Eee, to czosnek. Taki przypieczony i chrupiący. - odpowiada uspokojona swoją spotrzegawczością.
- Czosnek? - pytam - Z oczami?!
Nie chciała Żona wracać do tematu.
Pu, sie sie.*

____
* Pu, sie sie - chin. "nie dziękuję"

Panie Darwin, co pan na to?

Oglądam z Igiem książkę pt. "Dziadek i Niedźwiadek" Łukasza Wierzbickiego. Na okładce szereg logo partnerów, patronów medialnych. Są to zwykle zwierzęta. Igor rozpoznaje kolejne: lew, nosorożec. Następny jest znak Warszawskiego Zoo - stylizowana Syrenka. Podpowiadam i wyjaśniam. Potem znak Zoo Gdańsk-Oliwa, hm, sam się zastanawiam, ki czort. No nic, może potem zgadniemy. Następny jest znak Poznańskich Spotkań Targowych - czarny koń na biegunach z białymi skrzydłami. Pytam syna, czy wie co to jest. Odpowiada bez namysłu: "Aniołkoń"